ชรากากี หมายถึง [ชะ] น. ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง. (โอสถพระนารายณ์).
[ชฺราบ] (โบ) ก. ทราบ. (ข. ชฺราบ).
[ชฺราบชฺรับ] ก. ซึมซาบ.
[ชฺรา] (แบบ) น. คราบงู, รกที่ห่อหุ้มลูกคนหรือลูกสัตว์. (ส.).
[ชะ] ก. ประดับ เช่น กรุงชรินไว้.
[ชฺรุก] (กลอน) ก. ซุก, แอบ, แทรก, เอาของไปแอบแฝงไว้, เช่น ช่อช้อยชรุกระโยงยาน. (ม. คําหลวง จุลพน).
[ชฺรูบ] (โบ) ว. ซูบ.
[ชน, ชนละ] น. นํ้า. (ป., ส.).